N(euro)otje is er flauw van

Een paar maanden geleden hoorden we over BPA in blikken. Dit is een ongezond goedje wat in plastic kan zitten en ook aan de binnenkant van blikken. De BPA kan hierdoor in ons voedsel terechtkomen en is, helaas, schadelijk voor de gezondheid. Oké,  weer wat om op te letten dus, dacht ik nog.

Maar de afgelopen tijd, en helemaal deze week, regent het berichten over gevaarlijke voedingsmiddelen (sommige vleeswaren zouden kankerverwekkend zijn wat me niet verbaast omdat in veel vleeswaren smaakversterkers worden gebruikt die op zichzelf al kankerverwekkend zijn),  en gevaarlijke verpakkingen (sommige gerecycelde kartonnen voedselverpakkingen bevatten gevaarlijke minerale-olierestanten afkomstig uit de oude drukinkten. Deze stoffen worden ervan verdacht kankerverwekkend te zijn en zouden overdraagbaar zijn op het voedsel. Dit was voor mij iets waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben…).

Van de gevaren van weekmakers waren we inmiddels al op de hoogte maar er komt nu zo ongeveer per week weer iets bij. Uiteindelijk komt het erop neer dat het vrijwel onmogelijk is geworden om te eten zonder het gevaar te lopen iets binnen te krijgen wat ronduit gevaarlijk is. We worden dagelijks aangevallen door gifstoffen en we kunnen ze nooit 100 procent vermijden. Ergens wist ik dat natuurlijk wel maar deze week werd ik erg met de neus op de feiten gedrukt.

En daar werd ik even flauw van…

N(euro)otje is er nog….

Maar ik heb mijn blogje redelijk verwaarloosd… Schande. Het ontbrak me aan zin en inspiratie…

Nou ja, die inspiratie komt nu wel weer want…. De winter staat weer voor de deur!!

En de meesten die hier meelezen weten het: dan gaat N(euro)otje los met voorraad, olielampjes en nog veel meer. De voorraad is aardig op peil, we kunnen weken ingesneeuwd en geheel van de rest van de beschaving afgesloten raken en toch nog lekker eten. Ergens weet ik wel dat het nooit zal gebeuren maar ach…. Er schuilt geen kwaad in het hebben van zestien blikken sperziebonen, toch? En altijd handig als, en dit is een waarschijnlijker scenario dan die twee meter sneeuw die ik zo graag zou zien vallen…, we geveld zouden worden door een flinke griep; dan hoeft er in ieder geval niemand de deur uit voor boodschappen.

Ergens in Limburg zou vandaag zomaar de eerste natte sneeuw naar beneden kunnen dwarrelen. Dus laat maar komen, die winter. Ondanks dat de rest van Huize Vrek wordt bevolkt door winterhaters kan ik niet wachten op de eerste lantaarnpaalstaaravond van dit jaar. Ik word zo gelukkig van sneeuw, heel veel sneeuw….

Nog even nalopen:

Tochttekkels: check. Voorraad: check. Lampjes,  petroleumstellen,  olie en lucifers: check. Goede winterfilms om alvast in de stemming te komen: check.

 

 

N(euro)otje zit thuis

Met de nadruk op zitten want dat is op het moment het enige wat ik kan doen. Eindelijk ben ik aan een knie geopereerd. Het werd wel tijd want het was geen doen meer. Ruim een jaar lang kon ik niet meer fatsoenlijk lopen, geen trappen op en af, niet fietsen en niet zwemmen. Auto rijden werd een te grote belasting, staan, te lang zitten…

Maar het is dus gebeurd. De knieschijf zit nu op een beter plekje en de operatie moet ervoor zorgen dat mijn kniegewricht niet als een bezetene verslijt en ik dus binnen een paar jaar een kunstknie zou moeten krijgen.

Ik ben er goed voorbereid in gegaan, leesvoer en puzzelboeken genoeg, alleen erg,  erg, erg zonde van het tuinseizoen…. Maar ja, sommige dingen heeft een mens niet voor het kiezen.

Ik heb mijn blog wel schandelijk verwaarloosd….. Ga ik goed maken. Wordt vervolgd 🙂

N(euro)otje doorstaat de hitte

Nou kan ik wel wat hebben dus zat ik vandaag het grootste deel van de dag toch buiten. Onder een parasol, dat dan weer wel. Of achterin de tuin, op het gras onder de bomen. Lekker koel is het daar nog! Van het huis zitten alle ramen en deuren potdicht, de gordijnen en jaloezieën zijn dicht en in de woonkamer tolt een plafondventilator rond. In sommige delen van het huis is het net eenentwintig graden, in onze woonkamer,  op dit moment de warmste ruimte in het huis, is het 27 graden. Dus die ventilator is wel een beetje nodig. De slaapkamer is beneden, op het noorden en er komt nooit rechtstreeks zonlicht door de raampjes heen. Da’s prettig voor de nachtrust.

Voor de gelegenheid is er in Nederland een hitteplan van stal gehaald. Niet op het heetst in de zon zitten, veel water drinken,  en even op ouderen en zieken letten, zijn zo van die dingen die daarin worden gemeld. We kunnen het natuurlijk zelf wel verzinnen maar toch…. Zo weet ik sinds gisteren pas dat mijn Vader, die deze maand tachtig wordt, niet meer zo snel dorst heeft. Toch goed dat we het er even over gehad hebben want nu weten we dus dat we bij hem wel opletten dat hij inderdaad voldoende drinkt.

De NS hebben hun eigen hitteplan. Er rijden minder treinen omdat de spoorstaven kunnen vervormen als ze een graad of 70 worden in de tropische hitte die het land teistert. Ik weet niet wat ik hiervan denken moet. Het zal…Maar gisteren treinde Dochter nog heen en weer voor haar werk in Groningen en ontdekte dat de kachel in die trein nog aan was… Een heel apart hitteplan vond ze dat…

Wat er ook bij hitte hoort, is een flinke portie onweer. En vorige week kocht ik iets nieuws. Doe ik niet vaak maar dit wilde ik al zo lang hebben. .. Een heus donderglas. De lucht die in het glas zit zet uit of krimpt onder invloed van de luchtdruk. In het glas zit ook gekleurd water. Aan het niveau van dat water kun je zo’n beetje zien of de luchtdruk daalt of stijgt.  Als de vloeistof heel erg stijgt in het buisje, en misschien zelfs eruit druppelt, is dat een teken dat er wel eens onweer in de lucht zou kunnen zitten.

En kijk nou eens hoe het er vanmiddag uit ziet:

Donderglas

Leuk dingetje wel hè!  Ik ben benieuwd naar het onweer.

 

N(euro)otje over de Duitse tolplannen

Vanmorgen hoorde ik op het nieuws dat de Duitse tolplannen minimaal een jaar uitgesteld worden.

De Duitse overheid vindt dat de vele buitenlandse automobilisten die gebruik maken van de Duitse snelwegen, bijdragen aan de snellere slijtage van die wegen. En dus vindt men dat die buitenlandse weggebruikers mee moeten gaan betalen. De Duitsers zelf moeten ook gaan betalen maar worden volledig gecompenseerd middels een korting op hun wegenbelasting.

Zo zijn de plannen. Maar de Europese Commissie gaat de zaak nu officieel neerleggen bij het Europese Gerechtshof.

Hoewel de Duitse Verkeersminister van mening is dat er niemand wordt gediscrimineerd en dat de plannen niet in strijd zijn met de Europese regelgeving, worden de plannen nu wel uitgesteld. Met minimaal een jaar en misschien wel twee jaar.

We wachten het maar af. Voorlopig kunnen we dus nog frank en vrij over de Duitse snelwegen naar het zuiden des lands afzakken.

 

N(euro)otjes weekmenu

Maandag – zilvervliesrijst met sla uit de tuin en een eitje

Dinsdag – noedels met kerrie

Woensdag – aardappels en zomergroenten van de bbq, met een beetje sla erbij en een zelfgemaakte groentenburger

Donderdag – groene asperges en aardappels van de bbq met een stukje gemarineerde kip voor de vleeseters en een zelfgemaakt groentenburgertje voor mezelf

Vrijdag – zelfgemaakte pizza. Van de bbq!

Zaterdag – eenvoudige tomatensoep met witte bonen, daarbij broodjes en zelfgemaakte kruidenkaas

Zondag – hapjes en/of kliekjes

We koken en eten al vanaf vorige week donderdag buiten. Hopelijk laat het weer het ook de komende week toe. Ook als het een beetje frisser is, kan het nog wel want onze buitenkeuken staat redelijk beschut en in het avondzonnetje. En er komt een eenvoudig dakje boven zodat we de boel niet iedere keer met een zeil hoven af te dekken als er regen dreigt.

N(euro)otjes pannen

Toen we twee jaar geleden 25 jaar getrouwd waren, vroegen Ouders wat we als cadeautje wilden hebben. We wisten het niet…  Wekenlang bleef Vaders vragen wat we toch wilden hebben. En uiteindelijk wist ik het: een nieuwe, kleine gietijzeren pan. De pannenset die we op dat moment al een jaar of 15, 16 gebruikten, was toen een b – keuze en daarmee aanmerkelijk goedkoper. De grepen zaten allemaal op een andere hoogte, veel grepen zaten scheef en de thermostaten in de knoppen van de deksels waren geen lang leven beschoren. Van een enkele pan konden de grepen ook niet meer goed vastgezet worden en dus dunde de set uit veiligheidsoverwegingen al wat uit. We waren daardoor van plan om de pannen langzaam aan te vervangen door ijzeren en gietijzeren pannen.

Dergelijke pannen gaan makkelijk een leven lang mee. De ijzeren pannen moet je voor het eerste gebruik goed schoonmaken en inbranden met olie, aardappelschillen en veel zout. Zo ontstaat er een natuurlijke ‘anti-aanbak-laag’  waar geen teflon (giftig!) aan te pas komt. Het nieuwe witte gietijzeren pannetje is, gecombineerd met de grote gietijzeren rode braadpan, die we nieuw kochten (20 euro hij de aaldie), de ijzeren pannen (uit een aanbieding bij de Duitse Liedel voor nog geen tientje), en de zware gietijzeren koekenpan die de vorige bewoners van het huis achterlieten, een prima set. Dan hebben we nog een steelpannetje van het pannensetje dat we kregen bij aankoop van de inductiekookplaat. De andere twee pannetjes daarvan worden alleen gebruikt om restjes in te bewaren en op te warmen. Ze zijn heel goed stapelbaar en daardoor makkelijk weg te zetten. Verder hebben we nog drie van die kleine zwarte emaille braadpannetjes die je voor een paar centen overal kunt kopen. Die pannetjes hebben we al ons hele huwelijk en lijken niet kapot te krijgen. Ze worden gebruikt op de inductieplaat, op de petroleumstellen, op de gaspit buiten en trekken niet krom of zo.

De set was daarmee meer dan compleet, ware het niet dat ik al jaren een wok wilde hebben. Maar dan wel zonder daar teveel geld voor uit te geven.  Een vriendin kocht een paar jaar geleden een prachtexemplaar van gietijzer met mooi geel geëmailleerde buitenkant voor 2 euro op de rommelmarkt en het is ons nu ook gelukt: we scoorden er zelfs twee. Per ongeluk, dat dan weer wel. Eén voor 1 euro maar deze bleek een bolle bodem te hebben, niet op gelet, stom, want die kunnen we op de inductieplaat niet gebruiken, dus die geven we wel weer door, en dus ook één met een platte bodem, compleet met deksel en stoomrekje voor 3 euro. Beide zijn van zwaar gietijzer, niet geëmailleerd. Overigens noemen wij het wel een wok maar officieel is het een wadjan geloof ik. Hoe dan ook,  er wordt lustig mee gekookt. Gisteren nog, alle restjes groenten gewokt,  kruiden erbij, rijst erdoor en smullen maar.

Overigens hebben we ook nog een enorme soeppan in de bijkeuken staan, voor gezamenlijk gebruik, overgebleven van een oude pannenset van Ouders 😉 En we hebben nog een kleine verzameling van die grijsgewolkte pannen, waaronder een stoompan, die we nog een extra etage kunnen geven met de stoominzet van onze oude pannenset…. Een echt allegaartje dus! Maar het is prima koken zo en allemaal zonder teflon. Het is ook best nog wel veel, hoewel wij vinden dat we al behoorlijk wat weggedaan hebben, maar ja, minimalisten zullen we ook wel nooit worden… 😉

 

N(euro)otje leest “De supermarktleugen”

Gisteren las ik het boek “De supermarktleugen”  uit. Ik dacht niet veel nieuws te lezen maar heb me daar toch wel in vergist. Ik had bijvoorbeeld geen idee dat er bij het bakken van brood volgens de Europese richtlijnen wel 200 additieven gebruikt mogen worden. De meest voorkomende worden op een rijtje gezet in het boek en als je dan in het boekje “Wat zit er in uw eten”  nakijkt waar die nummers voor staan, is het toch wel schrikken.

Zo at ik de laatste tijd toch al bijna geen brood meer, omdat ik altijd zo’n last van mijn darmen krijg na het eten ervan. En nee, ik heb geen glutenallergie. Als ik zelf brood bak is er niks aan de hand…Dus toch maar weer meer gaan doen… En het brood dat we kopen komt notabene bij een echte bakker vandaan. Maar ja, die zal ook niet meer zelf meel, water , zout en gist mengen. Ik ben bang dat ook hij de kant en klare fabrieksbroodmixen gebruikt. En daar zit dus heel veel rommel in.

Veel van de E-nummers die in het brood gebruikt worden zijn ronduit gevaarlijk. Andere zijn twijfelgevallen omdat er nog niet genoeg bewijslast is in hun nadeel. Een paar toevoegingen zijn onschuldig. Veel van de gevaarlijke toevoegingen veroorzaken darmproblemen, van één is bekend dat het ronduit kankerverwekkend is en bij een ander wordt vermeld dat er nierstenen door kunnen ontstaan. Nou had ik onlangs zo’n ding en daar kwam ik achter doordat ik ‘m kwijtraakte…. Geen pretje, hoef ik niet nog eens mee te maken….

Maar ook als er geen heel gevaarlijke dingen in het voedsel gestopt worden, worden we over het algemeen gewoon in de maling genomen. Zalm die geen zalm is, vruchtenyoghurt met minder dan een half procent fruit (de rest bestaat uit chemische smaakstoffen die de aanwezigheid van fruit suggereren), gerommel met vlees om het rood te laten lijken terwijl het dat helemaal niet is, of de waarschijnlijk wel bekende toevoeging van water aan vlees. Maar voor dat water betaal je wel de prijs van vlees… Overigens hoeft de toevoeging van water pas vermeld te worden op de verpakking wanneer het meer dan 5 procent is…

Tijdens het lezen ergerde ik me soms wel aan de vele grammaticale fouten. Echt jammer… Maar ondanks dat komt de boodschap wel over. Dus toch een aanrader.

 

 

 

 

 

 

N(euro)otjes boekenkast

Meer dan 20 jaar geleden kochten we een mooie boekenkast in de bekende blauw met gele winkel. De kast was niet goedkoop en dat was dan ook de reden dat we er geen twee van kochten. Maar we hadden er wel heel graag twee gehad.

Ondertussen slibde de kast dicht, rijen boeken stonden dubbel geparkeerd, de kleine pockets lagen op planken onder het dak van de woonkamer en de rest was verdeeld over meerdere kleinere boekenkasten door het hele huis heen.

We zochten al een paar jaar bij vlagen naar zo’n zelfde kast, op MP. Maar de paar keer dat we er eentje vonden, was het altijd aan de andere kant van het land en wilde men er soms wel 200 euro voor hebben. Ja, je kunt er natuurlijk de hoofdprijs voor willen vragen… Die vraagprijs stond echt niet meer in verhouding tot nieuwprijs en leeftijd van de kast. Een poosje geleden vonden we er weer een. Voor de zeer schappelijke prijs van 35 eurootjes. Man moest ook voor deze kast wel het hele land doorrijden maar hij ging met de diesel en ook met die kosten erbij bleef het een mooie koop.

En nu staat onze nieuwe aanwinst gebroederlijk naast onze eerste kast. Voor één van de oude stalramen. Maar dat maakt niet uit, er zijn nog genoeg ramen over… De nieuwe moest wel op maat worden gemaakt want die muur is niet hoog genoeg maar dat heeft Man heel mooi gedaan. Nu lijkt er alleen een raar hoekje over te blijven tussen de kasten maar dit is bewust gedaan. We hebben namelijk het plan opgevat om door te zoeken naar kast nummer drie. Die kan Man dan mooi op maat maken tussen de kasten in zodat we een aaneengesloten boekenhoek krijgen. Er staan nog altijd kleinere boekenkasten door het hele huis heen maar dat is niet erg. Boeken zijn gezellig.  In elke ruimte.  Dus ook op de overloop.

Kijk maar:

 

Doordat onze woonkamer een schuin dak heeft, zijn de buitenmuren al wat aan de lage kant. Doordat ook de verwarmingsbuizen daar nog eens onderdoor lopen, past zo’n hoge kast helemaal niet meer. Maar zo is het mooi opgelost. En het eruit gezaagde deel heeft Man gebruikt in de kast zelf om de buizen daar aan het zicht te onttrekken.

 

 

 

N(euro)otje is er weer

Ik ben even een tijdje afwezig geweest. De weken gingen sneller dan ik merkte… Na het overlijden van schoonvaders zijn er gelukkig verder niet nog meer verschrikkelijke dingen gebeurd hoor maar op een of andere manier was ik uit mijn doen. Nog geen twee maanden voor het overlijden van mijn schoonvader, overleed onze Sam. Na ruim 16 jaar. Ook een gemis, niet te vergelijken met elkaar natuurlijk maar toch…  Schoonvader was erg dol op Sam… Daarbij het gezeur met de knieën,  operaties die eraan zitten te komen, polsen die niet mee willen werken, het jaar 2015 is niet het beste tot nog toe… Niet om te zeuren want ik ben van nature het-glas-is-altijd-halfvol-type, maar ik heb het ook gewoon erg druk gehad.

En toen raakte ik ook nog eens elke vorm van blog-inspiratie kwijt… Vandaag vond ik het de hoogste tijd worden om weer eens iets van me te laten horen. Maar ja, waar moet ik nou helemaal over bloggen…?! Even bijkletsen dan maar. Wees gewaarschuwd. Het is niet veel bijzonders…

We willen graag komende maand overstappen op een andere energieleverancier.

De moestuin doet het geweldig. Gisteren lekker sla uit eigen tuin gegeten met daardoorheen de blaadjes van de uitgedunde rode bieten.

Ik zou zo graag eens foto’s van de tuin plaatsen maar ik kan nog steeds niks uploaden….

De slakkenpopulatie is wel een kopzorg. En de kippen lusten ze niet…..

De kippen zijn trouwens verhuisd. Ze zitten nu in de oude kruidentuin. Lekker licht en ruim voor ze. En ze zitten nu dichterbij ons. Als ik schoffel in de moestuin, zitten ze aan de andere kant van het hekje lekker toe te kijken. Ze vinden het geloof ik echt gezelliger.

Dochter en Schoonzoon hebben nu ook kippen. En over een paar weken een hond. Zal de kat leuk vinden… 😉

De koelkast staat nog steeds uit. Echt wereldnieuws hè 😉 We hebben ‘m wel gevuld. Het is nu gewoon een voorraadkast geworden.

Op een of andere manier blijft ons stroomgebruik bizar laag voor ons doen. En ik heb de laatste weken steeds op de inductieplaat gekookt. Wat denk je dat het scheelt? Bijna niks dus…. We snappen er helemaal niks meer van………

We hadden gisteren de CV nog aan. En de dag daarvoor en daarvoor…Het is altijd de bedoeling om ergens rond de ijsheiligen de CV uit te zetten. Mislukt… Op gas hebben we niks bespaard dit jaar. Jammer…

Op de dag dat Schoonvaders overleed, stormde het behoorlijk. Er was veel schade in de tuin, allemaal niet gedekt door de verzekering natuurlijk…, en die hebben we inmiddels hersteld. We hebben onder andere een nieuwe partytent laten aanrukken.

We zijn nu druk met het buitenschilderwerk. Vrienden hebben onlangs een flinke aanzet gegeven en al het houtwerk van de voorgevel alvast gedaan. Andere vrienden hebben vorig weekend geholpen met het verhuizen van het kippenhok en het onkruid wieden in de moestuin. Daarvoor hebben eerstgenoemde vrienden en nog weer andere vrienden de voortent van de caravan van Ouders, die ook tijdens de storm in elkaar klapte maar gelukkig wel heel bleef, zodanig vastgezet dat die nu windkracht 13 kan hebben.

Wat moet een mens zonder vrienden? Die van ons zijn goud waard 🙂 Je gaat je bijna afvragen of we zelf nog wel eens wat doen…. Er blijft gelukkig nog meer dan genoeg werk over…

Had ik al geschreven dat ik een B&B wil beginnen? Niet dit jaar al hoor, dat zal niet gaan, maar daarna….