Ons maandstaatje voor inkomsten en uitgaven ziet er heel simpel uit. We hebben een hypotheek met de daarbij behorende levensverzekeringen, opstalverzekering, WOZ-verplichtingen en de rekeningen voor gas, licht, water, rioolheffing, waterschap en natuurlijk de verzekeringen die iedere Nederlander geacht wordt te hebben, zoals inboedel, ziektekosten, aansprakelijkheid en in ons geval ook de autoverzekeringen. Het enige niet verplichte dat we hier hebben is een rechtsbijstandverzekering en een wegenwachtlidmaatschap.
We hebben geen andere lidmaatschappen of abonnementen. We hebben geen creditcards, postorderschulden of andersoortige leningen. Ook geen roodstand op de rekening. Vroeger hadden we dat wel en het voelde heel onprettig. Buiten dat kost het een klein vermogen aan rente. We hebben al sinds jaren geen krediet meer op de rekening. Toen we van bank wisselden en aangaven dat we ook bij onze nieuwe rekeningen dit absoluut niet wilden, werden we vreemd aangekeken. Iedereen wil toch de mogelijkheid om voor onverwachte uitgaven even op die makkelijke manier over wat extra geld te kunnen beschikken? Maar voor ons geen roodstand meer. Het is een goede beslissing geweest, nooit spijt van gehad. En het vreemde is, dat als je die mogelijkheid tot rood staan niet meer hebt, je het ook niet meer nodig lijkt te hebben, terwijl toen het wel kon, we chronisch rood stonden. Vroeger hadden we ook een lening. Je ziet: we zijn niet altijd slim bezig geweest… Maar nu roepen we graag en luid: Een lening? Nooit meer!!! En we spreken dus uit ervaring.
We bouwen liever gestaag aan een buffer. Het heeft een paar jaar geduurd voordat we dat konden gaan doen; na de ww-periode van Man hadden we toch wel even wat tijd nodig om weer overeind te komen. We hebben in die ww-tijd veel geleend bij Ouders, onder andere voor belastinggeld, de Belastingdienst duldt geen uitstel, en dat moest natuurlijk ook terugbetaald worden. En met het huidige werk van Man, hij is zzp’er en werkt veel buiten, kan hij in de winter wel eens thuis komen te zitten door slecht weer. Over het algemeen is het de laatste jaren wel meegevallen. Maar meer omdat Man een bikkel is en niet omdat het met het weer wel meeviel 🙂 Als de horrorwinter toch ooit toe zou slaan en hij kan echt weken niet werken, zullen we blij zijn dat we een buffer voor dat soort onvoorziene omstandigheden hebben opgebouwd. Bovendien is die buffer handig voor andere onverwachte uitgaven. Hoewel we altijd aangeven dat we heel goed zonder bepaalde apparaten kunnen, komt bijvoorbeeld de wasmachine niet op dit lijstje voor. Als die stuk gaat moet er een andere komen. Dat hoeft niet eens persé een nieuwe te zijn, vroeger hadden we ook een tweedehands wasmachine die na de verhuizing alleen maar weg ging omdat -ie niet in de nieuwe badkamer paste. Hij deed het nog prima. We zouden zo weer een tweedehands turnamat kopen. Prima machines, die jaren en jaren meegaan. En met een eigen huis moet je natuurlijk ook altijd rekening houden met reparaties aan de woning. Nu staan bijvoorbeeld de boeidelen in de planning. En de voordeur.
In ons huishoudboekje komt daarom naast het geplande spaarbedrag ook een flinke post ‘Reserveringen’ voor. Deze bestaat uit geld voor het huis, onderhoud van de auto en alle niet maandelijkse bedragen zoals kosten van begrafenispolis, wegenbelasting, verzekeringen en dergelijke. Deze hebben we omgerekend naar een maandbedrag en dat zetten we elke maand op een aparte rekening. Komt er dan een rekening zoals van de wegenbelasting, of moet er iets aan de auto gebeuren, is dat geen post die extra zwaar op de lopende maand drukt.We hebben heel lang geen financiële ruimte gehad voor deze post in de begroting maar we zijn blij dat we inmiddels zover zijn dat we dit geld weg kunnen zetten. We weten maar al te goed hoe rot het voelt om in januari de rekening voor de verzekeringen in de bus te vinden en te weten dat er gewoon geen geld voor is. En de kozijnen weg laten rotten omdat er geen geld voor verf is, is ook niet echt handig. We hebben in het verleden dan ook heel wat geschraapt en uitgesteld.
Buiten dat we nu aan het bufferen zijn, zijn we ook weer aan het sparen. Toen Man in de ww raakte, hadden we al snel geen cent meer te makken, en ook dit heeft lang geduurd voordat we het weer konden. Het mooiste is als je van al het geld dat binnenkomt, 10 procent kunt sparen. Het betaal-jezelf-eerst-systeem. Dat betekent dat je eerst die tien procent (of een ander percentage) wegzet en dan de rekeningen gaat betalen. Hoewel we hier vroeger sceptisch tegenover stonden, blijkt het wel te werken. Ongeveer net zoals met die opgegeven roodstand. Je denkt dat je niet zonder kunt maar het kan dus wel. Wij waren al blij dat we ineens het punt bereikten, en dat is nog niet eens zo gek lang geleden, dat we een extra bedrag zoals vakantiegeld, belastingteruggave of dertiende maand, niet meer nodig hadden voor het dichten van de gaten. Als er nu iets binnenkomt, zetten we het op de spaarrekening. En we proberen die tien-procent-regel te volgen. Als dat een keer niet lukt, is er ook geen man over boord natuurlijk. Maar het is heel leuk als het lukt.
Een overzichtelijk systeem is natuurlijk onontbeerlijk. Wij zijn altijd stomverbaasd als blijkt dat mensen niet eens bij benadering weten hoeveel ze elke maand kwijt zijn aan gas en licht of verzekeringen. Wij weten het tot op de cent. We hebben het dan ook in een handig excel-bestand staan. Elke maand houdt N(euro)otje precies bij wanneer wat betaald is en hoeveel er binnen komt. Geen verrassingen meer in Huize Vrek. Maar een papieren huishoudboekje voldoet natuurlijk ook prima. Iedereen moet doen wat het beste bij hem past. Als je maar weet wat er in komt, wat er uitgaat en hoeveel er eventueel over blijft. Als de financiën op orde zijn, is het hoofd ook op orde. Als we iets hebben leren waarderen is het wel rust in het hoofd.
wieditleestisvrek 
Reacties