N(euro)otje en de bonuskaart…

Ooit (december 2008) accepteerde N(euro)otje een AH-bonuskaart. Omdat ze haar bijna-jaarlijkse boodschappen bij de grootgrutter had gehaald en ze er bij de kassa achterkwam dat de korting alleen gold voor pashouders. Maar ze registreerde de kaart niet. Een anonieme kaart dus. En nu blijkt dat de supermarkt via achterdeurtjes toch achter de identiteit van anonieme pasgebruikers heeft kunnen komen. En dat dat nooit aan de klanten bekend is gemaakt. Hiermee is de wet op de privacy overtreden.

Men heeft inmiddels een en ander aangepast en voldoet daarmee weer aan de wet. En een nog in te voeren systeem waarmee de winkel aan klanten hele specifieke, zogenaamd gepersonaliseerde, aanbiedingen kon doen, is voorlopig nog wel van de baan.

N(euro)otje is niet zo’n liefhebster van het laten rondslingeren van je digitale gegevens en wil daarom ook geen geregistreerde winkelpasjes hebben. In het geval van de bonuskaart heeft het trouwens helemaal niet eens zoveel zin want er zit geen ah in de buurt en N(euro)otje is in de vier jaar dat ze het pasje heeft niet meer dan vier, vijf keer in de winkel geweest. En de laatste anderhalf, twee jaar al helemaal niet meer…

Overigens schreef ze een tijd geleden over de voors en tegens van pasjes op naam. Je kunt het paranoïde vinden maar wat ze toen schreef over gepersonaliseerde aanbiedingen, stond dus wel al bij bovengenoemde grootgrutter in de planning. En het zal echt wel een keer uitgevoerd gaan worden.

N(euro)otje hoeft die pasjes dus niet zo nodig en ze blijft lekker contant betalen. Heerlijk anoniem. Behalve voor de lezers alhier, die mogen gerust weten waar N(euro)otje de goedkope mosterd haalt 🙂